Dünyanın en umursanmayan diyarında, kütüphanede geçen yıllarının ardından aslında hiçbir şeyin bildiği gibi olmadığını öğrenmişti.
Rüyaları ona gerçeği fısıldıyordu ama o okuduğu kitapların tesirinde kaldığını düşünüyordu. Zaman alacaktı ama anlayacaktı.
Gerçekler Thalmyrion diyarında, yok olmuş şehrindeydi. Gerçek ailesi, orada bir yerde ölmüş ya da gölgelere çekilmek zorunda kalmıştı.
Karanlık çökmüş tüm dünyanın umut ışığı olduğundan habersiz sıradan bir prenses gibi yaşıyordu.
Rüyalarında gördüğü beyaz pullu ejderhası Frostar onu çağırıyordu.
Aynada gördüğü kişi bile kendi değilken kime güvenebilirdi?
Not: Bu birçok kitap serisinden oluşacak ve yazımı yıllar sürecek bir fantastik kurgu olacak. Bölümler çok yavaş gelecek.
Kitap tamamlandıktan belirli süre sonra ücretli hale gelecek.
ÖNSÖZ
Thalmyrion, dünyanın en büyük ve en zengin diyarıydı. Zamana ve dünyaya hükmeden bu diyar tarih boyunca çeşitli krallıkların paylaşıp yönettiği bir yerdi. Hâlâ kılıçlar, mızraklar ve oklarla savaşılsa da çeşitli kadim varlıkların hükmettiği bu dönemde tüm diyarı ve hatta dünyayı ele geçirebilecek iki krallık vardı.
Fyrmourn; ejderjalara ve zırhlı süvari birliklerine sahip savaş gücüyle asırlardır caydırıcı bir roldeydi.
Aztherion; kadim büyücüler ve mistik varlıklar ile büyük bir gizem ve kontrolsüz bir güce sahipti.
Birbirleriyle mücadele etmezler ve asırlar önce kanla çizilmiş sınırlara riayet ederlerdi. Nispeten zayıf diğer altı krallığı bir gecede haritadan silebilirlerdi ama barışın bozulması diyarı yine kanlı bir savaşa sürüklerdi.
Thalmyrion’da değil ama dünyanın diğer diyarlarında sömürge savaşı sürmekteydi. Dünyadaki iki egemen gücün izleri siyah ve beyaz kadar netti. Gri kalan tek bir diyar vardı.
Buz Diyarı dünyada kimsenin ele geçirmek için dahi uğraşmayacağı kadar soğuk ve uzak bir diyardı. Yabani bir yaşamı olan bu diyarda sadece balık ticareti yapılmaktaydı. Dünyanın hafızası deniliyordu buraya. Yazılı her kitabın bir kopyası burada bulunuyordu. Tamamen ayrışmış olmaları ve büyük cüsseleriyle kimsenin uğraşmak istemeyeceği kendi halinde insanlardı. Beyaz saçları ve donuk bakışları ile tanınıyorlardı. Karma bir ırk nüfusu vardı. Kimse kimsenin işine karışmazdı.
Thalmyrion’da bir kral ölüm döşeğindeyken tüm krallıklarda bir teyakkuz oluşurdu. Yerine kimin geçeceği belli değilse bir önceki büyük savaşta olduğu gibi, diyar kanlı bir sabaha uyanabilirdi. Öyle ki o krallık sınırlarını aşıp tüm diyarı tesiri altına alabilirdi. Güç arzusunun diyarı tek başına idare etme tutkusuyla zehirli bir iktidar hırsına dönüşmesi tüm dünyayı sarsabilirdi.
Yüce Kral Vaelgor Thandurak, Ejder Efendisi, Fyrmourn’un Kızıl Kalkanı, Alev Tahtı'nın Koruyucusu o karanlık gecede diyarı kan gölüne döndürecek ölümüyle hatırlanacaktı. Tahtın yeni sahibi belliydi.
Prens Kaerion yıllardır planını hazırladığı Thalmyrion’u tek bir krallığa dönüştürme planını kız kardeşi Prenses Elyndra ile hayata geçirmiş ve mutlak itaat ve taht kavgası olmadan babasının öldüğü gece evlenmişlerdi. Babası buna izin vermediği için yıllarca bekar beklemişler ve farklı şehirlerde yaşıyorlardı.
Ejderhaları buluşmalarının tek tanığıydı. Ejderhaları Kara Mızrak, Vharzan ve Gölgekanat, Myrenyth o gece krallığın ihtişamlı sarayının iki büyük kulesinin tepesine konmuştu. Çığlıkları öte krallıklardan duyulacak kadar güçlüydü.
Herkes Kralın ejderhası Kızıl Yemin, Baelzaryth’ı geleneklerinde olduğu gibi özgür kılıp dünyada istediği yere gidebilmesi için uğurluyor sanıyordu. Anneleri Seralynd Thandurak, hem kendi ejderhası Büyünün Aynası, Nyrravelle hem de ölen kocasının ejderhası Kızıl Yemin, Baelzaryth’ı kontrol ederek hain planları Aztherion krallığını yok etmek için harekete geçti.
Yeni kral Kaerion serbest bırakılmış tüm ejderhaları Drækhul dilinde Thalmyrion’a çağırdı:
"Vorgûn et Drækhul, zyrah'tor xalhûr! Tîmar val'ken
