LAVİNİA

Cennetle cehennemin arasında. Siyah ile beyazın tam ortasında. Daha beyazla tanışmadan siyaha boyanmıştı onun hayatı.
Genç kadın derin bir iç çekip bir elindeki fotoğrafa baktı. Bir de yanında uyuyan küçük kızına.
Olmuyordu işte. Ne kadar uğraşırsa uğraşsın hiçbir iz bulamıyordu.
Sanki yer yarılmış küçük kardeşi içine girmişti. Öyle demişlerdi onun için. Ama inanmıyordu işte. İnanmıyordu elfida.
O hissediyordu. Yaşıyordu kardeşi.Sanki gizli bir el gerçekleri bulmasına engel oluyordu.
Aradan on yıl geçmişti. Koskoca on yıl. Ama ne anne ve babasının katilini bulabilmişti Elfida. Ne de küçük kız kardeşini. Kim bilir ne kadar da büyümüş ne kadarda güzelleşmiştir diye geçirdi içinden. Sana söz veriyorum Elisa. Söz veriyorum kardeşim bulacağım seni. Daha fazla bakamadı o zeytin karası gözlere. Sanki kardeşi bul beni abla der gibi bakıyordu.
Fotoğrafı yerine bırakıp kızının alnından öptükten sonra çıktı odadan. Salona geçip kitap okuyan eşinin yanına oturdu. Serkan kitabı kapatıp yerine bıraktı. Elfida ne zaman sessizce gelip yanına otursa iyi olmadığını anlardı. Hiç konuşmadan biricik karısını kendine çekip sımsıkı sarıldı.
Ne olur güçlü ol gözümün nuru. Seni böyle görmeye dayanamıyorum dedi çaresizlikle. Kim bilir belki elfida azda olsa hissedebilseydi eşinin içine düştüğü çaresizliği belki de toparlanırdı.
En azından toparlanmaya çalışırdı.İmkanı olsa elfidanın gözünden bir damla yaş akmasına izin vermezdi Serkan.
Ölmek istemişti biricik karısı defalarca. En son denemesinde de kendini Serkan'ın arabasının önüne atmıştı. İşte böyle başlamıştı onların hikayesi.
O gün tutmuştu ellerini Serkan. O gün ortak olmuştu elfidanın acısına.
O gün bugündür elfidanın parmağına diken batsa Serkan acısını yüreğinde hissedip acısına ortak oluyordu.
Çünkü yaralıydı elfidası. Yarımdı. Bir kez daha söz verdi kendine Serkan. Aslında söz verdiği elfidaydı.
Bulacaktı o katilleri. Biricik karısının gönül yaram dediği kardeşini.
O da biliyordu. O da hissediyordu. Yaşıyordu Elisa. Ve ne pahasına olursa olsun onu bulacaklardı. • • • Elisa. Ailesinden koparılan yaralı serçe.
Esir tutulan esaret çiçeği. Kabuslarla büyüyen bir genç kız.
Ya oturup kaderine razı olacaktı. Yada kaçıp yapılanların hesabını soracaktı.
Bir gece kaçma planları yapan Elisa. Kendini başka bir hikayenin içinde bulacağından habersiz düşmüştü yollara.
Bakalım kızımız neler yaşayıp, neler görecek.