Biri bana mektup yazıyor

Ada, duygularını kalbine gömmeye çalışan güçlü bir genç kadındı. Ama o mektupla başlayan süreç, onun en hassas yerinden yakaladı kalbini. Başlarda kim olduğunu bilmeden konuştuğu bu gizemli çocuk, zamanla ona yakınlaştı; kitaplardan, şarkılardan, hayallerden konuştular. Ada, her cümlede biraz daha bağlandı. Her mesaj, her satır onu duygusal olarak daha da içine çekti. Ama bilmediği bir şey vardı: Bu masum hikâyenin sonunda bir oyun gizleniydi. Sevgiye aç bir kalbin, güvene en çok ihtiyaç duyduğu anda ihaneti tatmasıydı belki de en acı olan.“Bir kutu aşk mektubu gerçekte ne kadar sahici olabilir? Peki ya hissedilenler?”Bu hikâye, yalnızca bir aşkın değil, aynı zamanda bir aldanışın, büyümenin ve kalp kırıklıklarının hikâyesi. Her mesajın, her satırın bir izi kalıyor Ada’da… Ve bazen en derin izler, hiç tanımadığın birinden geliyor.

Alışmak

Ada eve dönünce ailesi ona bir mektup geldiğini söylediğinde çok şaşırdı.Çünki kimseden bir mektup beklemiyordu. Mektup arkadaşı bile yok ki.Kim ona neden mektup yazsın ki ?? Mektubu okudu ve daha çok şaşırdı çünki ya biri onunla dalga geçiyordu ya da biri ona aşıktı hemde mektup yazacak kadar. İnsanların bir birlerine selam bile vermedikleri dönem de biri onun için mektup yazmış. Mektupu bir kez daha okumaya karar verdi. Belki bir işaret onu bulurdu.İlk satırlar böyle başlıyordu.

Sana mektup yazıyorum lütfen sonunda kadar oku seninle dalga geçmiyorum.......

Mektup böyle başlıyordu:

Ada keşke bunları senin yüzüne söyleye bilsem. Ama korkuyorum ve seni hiç kazanmadan kaybetmek istemiyorum. Belki de cesur değilim ama yine de bir şeyler yapmak istedim. Bu bir basit mesaj olmamalı. Sana olan duygularımı anlatmaya sayfalar yetmez ama yine de bir az bil istedim. Karşına çıkamam çünkü bu halimle seni mutlu edemem. Sadece en sevdiğin şarkının sözleri gibi beni gör beni duy istiyorum. Her şeyi görüyorsun ama belki de sorun bende. Ben görünmez miyim ? Ada ismin çok güzel ve seni düşünmediğim anlarda bile aklıma ismin geliyor. Belki de seni kafam da büyütüyorum. Belki değil muhtemelen evet hiç bahsettiğin biri değilim dersin bana. Çocuk değiliz biliyorum. Mektup yazmak ne orta çağ mı dersin sen ama yine de. Eğer beni görmen, duygularımı anlaman için mektup yazmam gerekiyorsa yaparım. Şimdi ismimi söylesem sana aaaa o mu dersin. Ya da hiç beni hatırlamazsın. Öyle bir zorunluluğun yok seni seven senden etkilenen benim biliyorum ama beni bir az da olsa anlayamaz mısın? Seninle sadece bir şansımız olsun istedim. O yüzden böyle bir şey yaptım. Seri katil değilim merak etme amacım seni tedirgin etmek değil. Sadece seçim şansını sana bırakmak istedim. Bu kadar korkak mısın diye sora bilirsin bana. Korkaklık mı yoksa kaybetmek istememek mi bilmiyorum. Bir numara bırakıcam son da benimle konuşmak istersen eğer o numara bir mesaj yaz yok istemezsen mektupu istersen kendinde sakla. İstersen geri iade et ben saklarım. Akşama kadar senden bir mesaj beklicem.Tüm güzel şeylerin seni bulması dileğile....

Numara: xxxxxxxxxxx

Ada mektupu bir kaç kere okundu bekli bir ipucu bulur diye. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Çok romantik bir mektup değildi. Çok düz de yazılmamıştı. Belki de şu an bu mektupu çöpe atmalıydı. Ya da numaraya yazmalı ve kim olduğunu sormalıydı. Akşam olmak üzereydi ve Adanın kararını verdi.

Ada, elindeki mektubu bir kez daha okudu. Yazılan her kelime, her cümle zihninde yankılanıyordu. Mektubun sahibi, duygularını bu kadar açık ve samimi bir şekilde ifade etmişti ki, Ada’nın kafası daha da