Lanet Söz
17 yaşımdan beri kurduğum tüm hayaller, hayal kırıklığıyla sonuçlandı; ancak 18. yaş günümde kendime temiz kalpli bir erkek bulmak için söz verdim.Bu sözü tutmalıydım. Bu sebepten dolayı, okula gittiğimde yapacağım ilk şey bir erkek bulmaktı; en iyisi ve en temiz kalplisi... Bu zor olacaktı ama sözümü tutmalıydım.Ben Ela,18 yaşımda verdiğim sözü tutmak için heyecanlıydım.açıkçası doğru kişiyi bulamamak beni korkutuyordu ama önce tanışıp doğru kişi olup olmadığını anlamalıydım.Benim hayatım baştan sona yorucuydu.Babamı küçük yaşta kaybetmiştim ve babasız büyüdüm.kimseye kolay kolay güvenemiyordum;çünkü babamı da yakın arkadaşı katletmişti.yağmur camlara vururken ben çantamı omzuma astım.İçimde garip bir heyecan vardı.Verdiğim sözü bugün başlatacaktım,ama nasıl?Okulun kalabalık koridorlarında yürürken herkes gülüyor,konuşuyor,kendi dünyalarında yaşıyordu.Ben ise o kalabalığın içinde yapayalnızdım.Sınıfa girdiğimde öğretmen beni en arka sıraya oturttu.Yanımda kimse yoktu,sadece köşede oturan bir çocuk vardı.Yüzünü tam göremiyordum,başı hep önündeydi.Defterine bir şeyler karalıyordu.Onu izlerken kalbimde garip bir his oluştu.Sanki bu çocuk da benim gibi sessiz,benim gibi yaralıydı.Bir süre sonra defterinden küçük bir kağıt yere düştü.Önce alıp almayacağımı düşündüm,sonra eğilip aldım.
"Güvenmek en büyük hatam oldu" O an boğazım düğümlendi.Sanki kendi içimden kopup düşen bir cümleydi bu.Kağıdı sessizce uzattım.O ise gözlerimin içine baktı,derin ve yorgun bakışlarla...Hiçbirşey söylemedik.Ama ikimizde de o an bir şeylerin başladığını hissetmiştik.
