DÖN BABA DÖN (Tiyatro)

Bir apartmanın bodrumundaki çamaşırhanede ömrünü doldurmak üzere olan bir makine, yıllar önce babası kaybolmuş bir kızın konuşma arkadaşı olmuştur. Hayatı apartmanda geçen ve gündelik işlerle uğraşan Peri ve apartman sakinlerinin çamaşır yıkamak için sıra beklerken ki diyalogları ve gelişen olayları konu alıyor. Apartman soyut düzlemde hayat; yani hayal kırıklıkları merkeziydi. Apartmanın bodrumu bir hastanedir. Çamaşırhane ise poliklinik. Apartman sakinleri fiziksel ve ruhsal hastalıklarının temizlenmesi için onları buraya getirir. Deterjan; yani dönen muhabbet ise tedavidir. Makinelerse eninde sonunda morgdur. Peri masalları genelde mucizelerle doludur. Peri'nin masalındaki en büyük mucize de anne ve babasıyla hâlâ konuşmaya devam edebiliyor oluşuydu. "Eşyanın da ruhu vardır." derler. Belki de onlardan kolayca kopamamamızın en büyük sebebi budur.

KARAKTERLER

MUZAFFER (Yaş 65): Emekli edebiyatçı ve kitap gibi konuşur.

YASEMİN (Yaş 28): Tiyatrocu ve hayal kırıklıklarıyla boğuşur.

CEMİL (Yaş 35): Kapıcı, dobra, pinti ve mizahşör.

PERİ (Yaş 22): Gündelikçi, babası evi terk etmiştir. Yatalak annesi ile apartmanda yaşar ve çalışır. Çamaşır makinesi onların eski evinden kalmadır. Çamaşır makinesiyle hep babasıymış gibi konuşur .

KEMAL (Yaş 40): Elektrikçi, sessiz ve yaralı.

NERİMAN (Yaş 50): Peri'nin yatalak annesi. Üst katlardaki evinin penceresinden konuşur gibidir ama aslında sahnedeki çamaşır yığınları arasından konuşur. Son sahneye kadar sadece sesi vardır.

MAKBULE (Yaş 30): Apartmana yeni taşınmıştır ve adapte olmaya çalışıyordur.

ÇAMAŞIR MAKİNESİ (ŞEVKET) (Yaş 50): Erkek karakter, sahnede renkli ışıkları olan eski bir çamaşır makinesi görüntüsüne sahip maketin içindedir. Kafası şeffaf bölümden gözükür.