DUMAN

Gecenin karanlığında kaybolmak kolaydı. Karanlık içinde ne varsa dipsiz bir kuyu gibi yutabilirdi. Kalbinin her geçen gün buz tutması canını acıtsa da iki yılda geldiği noktadan oldukça memnundu. Derya, teşkilatın yükselen operasyon ekibindendi. Ekibin gözü kulağıydı ve bunu cidden önemseyerek yapıyordu. Bilgisayarın başına geçtiğinde bulamayacağı, bir haber, bilgi yoktu. Ya da kıramayacağı şifre. İstediği tüm bilgiye ne kadar güvenlik engeli olsa da oturduğu yerden ulaşabiliyordu. O kadar başarılı olmuştu ki teşkilat ona Ateş böceği lakabını takmıştı. Hayatı her ne kadar başarılar ile dolu olsa ve bu başarılara yenilerini katmak için çabalasa da her daim kalbinin köşesinde acı ile sakladıkları vardı.

Akademiden mezun olduğunda istediği tek şey sahadaki operasyonlarda yer almaktı. Eğitimlerde öğrendiği ne varsa her birini uygulayacağı anı iple çekiyordu. Mezuniyetin ikinci yılında istediği olmuştu. Akademi sonrası staj eğitimlerini hızla geçmiş ve üsleri onun kısa bir eğitim sonrası ilk görevini alacağını söylemişlerdi. Kısa bir eğitim alacağı kişi teşkilatın en sert, en soğuk, kelimeler konusunda pek fazla cimri kalbi olmayan bir adam olan Duman Kara'ydı. Onunla ilk karşılaşmaları mezuniyet balosuydu ve o bakışların hayatının sonuna kadar tek ürpertici, sıcak ve aynı zamanda soğuk olan tek kişiye ait kalacağına emindi. Sadece 2 hafta alması gereken eğitim 1 ay uzamış ve hayatında elde edemeyeceği kadar mükemmel insanlarla tanışmasına vesile olmuştu. Eğitim esnasında ilk hatasında genç kadın hayatının adrenalini ile adamı öpmüştü. Bu aptallık ile savaşırken Duman'ın onu öpmesi ile kalbi fena çarpılmıştı. Her şey mükemmel ilerliyor derken değer verdikleri arkadaşlarından biri pislik adamın teki tarafından kaçırılmış ve kendisini bir anda çatışmanın ortasında bulmuştu. İkinci ve hayati bir risk taşıyan hatasını da orada yapmıştı. Kendine fazla güvenmiş, bir şeyleri ispatlamaya kalkmış ve vurulmuştu. Tamam yarası hayati bir risk taşımıyordu fakat neredeyse Duman'ın da vurulmasına sebep oluyordu.

Bu hatasının sonucunda ciddi bir ceza geleceğini biliyordu. Duman, her ne kadar onu farklı bir yere koymuş olsa da kurallara fazlasıyla bağlı bir istihbaratçıydı. Üstelik ilk hatasında onu gayet net bir şekilde uyarmıştı. Aldığı ceza canını yakmamıştı. Hatalarının bedelini ödemeye çok küçük yaşta öğrenmişti. Üstelik cezadan öde ilk görevi için geri dönmesi gerektiğini söylemesi, bir nevi işi için iyiydi. Aldığı eğitimleri gösterebileceği gerçek bir görev asla ceza olamazdı. Kalbini kıran ve acıtan adamın aralarındaki yaşanan yakınlığı yok sayıp ona tek kelime etmemesiydi. Yani ben seninleyim, seninim, benimsin gibisinden. Oda çekip gitmişti. Veda etmeden, sarılmadan, öpmeden.

O günün üzerinden neredeyse 2 yıl geçmişti ve bulunduğu birim tamamıyla onun adıyla doluydu. Yönetim istihbarat. Yani bulunduğu pozisyonda sayılı