İlk ve Son
Melanie, Varliand Adası’nın prensesiydi. Kralın üç kızı vardı, ilki hep Melanie olmuştu çünkü babalığı ilk Melanie’yle yaşamıştı.
Melanie 3 yaşındayken Kral Zayn ikinci kez babalığı hissetti. Bir kızı daha olmuştu, annesine benzeyen… Bu kız Melanie’nin tam zıttıydı.
Melanie siyah saçlı ve mavi gözlüyken, Valeria açık kumral ve yeşil gözlüydü; tıpkı annesi gibi. Melanie 7 yaşında, Valeria ise 4 yaşındayken Kral Zayn tekrar baba olmuştu.
Güzeller güzeli bir kızları olmuştu. Açık kumral saçları ve masmavi gözleri olan bu kız çocuğuna Gloria ismini vermişlerdi. Birbirinden güzel üç kızı olan Kral Zayn çok mutluydu.
Üç ayrı kalbi varmış gibi hissediyordu ama yıllar hızla geçti, kızları büyüdü. Daha dün onsuz uyuyamayan Melanie 17 yaşına gelmişti. Kardeşinden ayrılamayan Valeria 14 yaşında ve üç ayrı annesi varmış gibi kız kardeşlerine bağlı yaşayan Gloria 10 yaşına gelmişti.
Yıllar geçtikçe Melanie dışarıyı merak etmeye başlamıştı. Dışarıdaki insanlar da mutlu muydu? Kitaplarda okudukları aşklar gerçek miydi? Bunları babasına soramıyordu çünkü Kral Zayn kıskançtı; üç kızını da o kadar seviyordu ki yanlarına erkekleri yaklaştırmıyordu.
Buna şövalyeler de dahildi — ta ki Melanie 18. yaş gününde dışarıyı görmek istediğini söyleyene kadar. Kral Zayn anında Melanie’yi reddedince, kız gözyaşlarına boğulmuştu.
Kızını ağlatmaya kıyamayan kral, sonunda kızına izin vermişti. Prenses Melanie ve Prenses Valeria iki korumayla saraydan ayrılmışlardı. Gloria ise anne ve babasıyla kalmıştı. Kral Zayn ise gözlerini atlarla ayrılan kızlarından çekmemişti.
Saatler sonra iki kızı da mutlulukla eve geldiklerinde Kral Zayn kızlarına sıkı sıkı sarılmış ve sonunda rahatlamıştı. Kızlar gülerek odalarına çıkmışlardı.
Gece yarısı geçince hepsi Melanie’nin odasında toplanmıştı. Gloria en küçükleriydi ve merakla dışarıda ne olduğunu öğrenmek istiyordu.
Melanie derin bir nefes verip konuyu anlatmaya karar verdi:
“Biz iki koruma ve Valeria’yla ilerlerken mola için derenin kenarında durduk. İlk defa dışarıda uyuyacağımdan korkuyordum, zaten uyuyamadım. Sonra herkes uyuyunca derenin yanına ilerledim. Meğer ben dereye hareket edince şövalyelerden biri beni duymuş ve peşimden gelmiş. İlk defa kaskını çıkarmıştı. Babam tembihlemiş olmalı ki onu kasksız görünce anında dehşete düştü ama o kadar kusursuzdu ki…”
Melanie genç şövalyeyi düşününce midesinde bir şeylerin gezdiğini hissetmişti ve dudaklarında tebessüm belirmişti. Gloria ve Valeria ise Melanie’nin tepkisine gülüp devam etmesini beklemişti.
Melanie kendine gelip devam etti:
“Gözleri yemyeşildi, sanki zümrüt gibiydi. Gözlerinin içinde hâlâ ışık vardı. Sapsarı saçları vardı, sanki ben gece, o gündüz gibiydi.”
Melanie tekrar derin bir nefes verince Valeria endişeyle dudaklarını kapattı. Gloria merakla Valeria’nın konuşmasını bekledi. Melanie bile bakışlarını hayallerden Valeria’ya çevirmişti.
Valeria derin bir nefes verdi:
“Melanie… sen aşık olmuşsun.”
Valeria’nın endişeyle söylediği şeye Melanie güldü:
“Aşık olmak ne demek bilmiyorum ki, Valeria.”
Gloria hikâyede ilk defa konuşmaya karar vermişti:
“Tıpkı kitaplarda ki
