Bu sabah uyandığımda, odamdaki ışık farklıydı. Griydi. Soluktu.
Perdeler tam kapanmamıştı ama dışarıdan gelen ışık, içeriye yeni bir günü değil, ağırlık taşıyordu.
Yatağımda bir süre öylece yattım. Ne kalkmak istedim ne uyumak. Sanki ikisinin arasında bir yerdeydim.
İçimde bir sıkıntı vardı. Nedensiz değil ama tarif edilemez.
Sanki bir şey eksikti. Ama ne olduğunu bilmiyordum.
Aynaya bakmadım. Çünkü ne göreceğimi biliyordum.
Aynı yüz. Aynı gözler. Ama içi