Kader bağından doğan bir aşk...
Ve başka bir gezegene — Lunora’ya — açılan, ışıkla mühürlü bir kapı.
İpek, gözlerini bir yabancının kucağında açtığında geçmişine dair hiçbir şey hatırlamaz.
Ama o yabancıya, Lior’a… kalbinin derinliklerinden gelen bir bağ hisseder.
Tanımadığı bir adamın sesi, neden ruhunu bu kadar huzurla doldurur?
Lunora: İyiliğin gezegeni.
Kötülüğün dışlandığı, sevginin hüküm sürdüğü bir diyar.
Ama İpek ve diğer yetenekliler… oraya gerçekten gidebilecekler mi?
Aşk, anılardan mı doğar, yoksa kalbin sesinden mi?
İpek geçmişini ararken, Lior onu kaybetmemek için geleceği tehlikeye atmaya hazırdır.
Ama Lunora’nın sırrı sadece aşkta değil…
Kanla mühürlenmiş bir kehanette saklıdır.
Şimdi yepyeni bir İpek. Hiç bir şey hatırlamayan ve önce kendini bulmaya çalışan. Güçlüden zayıfa dönüşmüş ve tekrar ayağa kalkmaya cesaret arayan. Yeni bir İpek geliyor. Yeni bir dünya ve yeni umutlar....
Not:
Bu kitap, Kahve İçelim mi? serisinin devamıdır.
ilk kez okuyacak olanlar için ilk bölümün Prolog kısmında Kahve içelim mi? özet olarak anlatılmıştır. Daha önce kahve içelim mi? kitabını okuyanlar o kısmı okumadan geçebilir. Okumayanlar mutlaka Prolog bölümünü okuyarak geçmişle ilgili detaylara hakim olabilirler.
Geçmiş Özeti Prolog 1
Ben İpek 26 yaşındayım.
Son 1 yılda başıma gelen hikâyeleri bilseniz, halime acır mısınız? Benim adıma sevinir misiniz? Bilmiyorum... İşte son 1 yılda başıma gelenler.Bin bir emekle kurduğum bir şirketim vardı. Gece gündüz çalışıyor, şirketimi daha ileri seviyeye çıkarmaya çalışıyordum. Bu süreçte yemek düzenime hiç dikkat etmiyordum. Yine öyle günlerden biriydi. Yoğun bir şekilde çalışıyordum. Birden şiddetli bir baş ağrısıyla bayıldım. Hastanede yapılan tetkikler sonrası ise acı gerçekle yüzleştim.Beynimde bir kitle vardı ve bu kitle, ameliyatı çok riskli bir bölgedeydi. Bu nedenle ameliyattan sağ çıkma olasılığım %30 civarıydı. Eğer 4 ay içerisinde ameliyat olmazsam, hastalık ilerleyecek ve hayat kalitem aşırı düşecekti. Doktor direkt “öleceksin” demese de, bu o anlama geliyordu.Bense duyduklarımdan sonra her şeyi bırakıp tatil yapmaya, hayattan bir 10 gün çalmaya karar vermiştim. Öleceğim güne kadar hayatın tadını çıkaracak, ameliyat olmayacaktım.Didim’de bir otele tatil yapmaya gittim.O tatilde, havaalanında çarpışmamız sonucu ilk görüşte âşık oldum o ela gözlere. O tatilde tekrar bir kalbim olduğunu hatırladım. O ela gözlerin sahibi Gökhan’dı. Gökhan uzun boylu, kumral, ela gözlü ve çok yakışıklıydı. Tesadüf eseri aynı oteldeydik. Birbirimizi tanıma fırsatımız oldu. Gökhan 32 yaşındaydı, Bursa’da yaşıyor, mesleği de—o bir doktordu. Alanı ise genel cerrahiydi. Sevgilisi var mı diye çok düşündüm ama yokmuş. Ben yine de emin olmak için zihnindeki anılarına baktım.Aa, söylemeyi unuttum… Benim bir yeteneğim var. Birine kahve falı bakarken onun düşen enerjisiyle, onun zihnindeki anılarına girebiliyorum. Bu yeteneğimi de insanlara güvenebilmek için kullanıyorum. Yıllar öncesinde birine daha böyle fal bakarak güvenmiştim ama onu daha sonra anlatırım.Gökhan ile tanıştığımda ise aynı yeteneği onun için de kullandım. Tabii, ben sadece beni ilgilendiren anılara bakıyordum. Eski anılarına bakmak, onun mahremiyetine saygısızlık gibi geliyordu.Yeteneğimi kötüye kullanırsam onu kaybederim diye korkuyordum. Bu nedenle de asla kendimle ilgili olmayan anılara bakmıyordum. Gökhan’ın zihnine baktığımda, beni ilk gördüğü andan beri çok sevdiğini gördüm. Bu sevgi masum bir sevgiydi. Bu şekilde sevildiğimi bir erkeğin zihninde ikinci kez görmüştüm. Ona âşık oldum ama yanlış zamandı, ben ölecektim. Bu acıları ona yaşatmak istemedim ve kaçtım.Ama Gökhan beni buldu. Üstelik tatilde yaşadıklarımızdan yola çıkarak hasta olduğumu da öğrenmişti. Gökhan’ın çocukluk arkadaşı olan Kaan, alanının en iyilerinden bir beyin cerrahıydı. Onunla konuşmuş ve hamile kaldığım takdirde ameliyata gerek kalmadan iyileşeceğimi söylemişti. Tabii ben bunun, bana umut olup iyileşme sürecimi hızlandıracağı için söylendiğini sonradan öğrendim. Yoksa bunun beynimdeki kitleye çok az bir etkisi olurmuş.Hamilelik olayından dolayı Gökhan ile hızlıca evlendik. Çok mutluydum. Bu süreçte de tedavim devam ediyordu. Her şey yolundaydı. Gökhan ile balayı için yine
