Maskedeki Yansıma
Herkesin bir geçmişi vardır.
Ama bazılarınınki hatırlanmaması gereken kadar karanlıktır.
Duygu, kim olduğunu hatırlamayan bir kadındır.
Kendine ait hiçbir şey yoktur; ne bir geçmiş, ne bir aile, ne de bir kimlik.
Sadece yüzüne dokunduğunda hissettiği… sanki bir maskeyle yaşadığını fısıldayan o yabancı hissi.
Alp ise sessiz, dikkatli bir psikologdur.
Duygu’nun yeni terapistidir.
Ama her seans, Alp’in gözlerinde bir şey kıpırdar tanıdık bir acı, bastırılmış bir sır…
Ve Duygu’nun zihni çözülmeye başladıkça, ikisinin kaderleri birbirine daha da karışır.
Bazen iyileşmek için geçmişi hatırlamak gerekir.
Ama Duygu için, hatırlamak ölüm kadar tehlikelidir.
“Ben kimim?”
“Ve neden herkes benden gerçeği saklıyor?”
Maskeler ardında gizlenen kimlikler, unutulmuş bir hayat,
ve bir aşk… her şeyin altını sarsacak kadar güçlü bir aşk.
Tanıtım Bölümü
Gözlerimi açtığımda, odada tanımadığım bir sessizlik vardı.Ne bir ses, ne bir koku, ne de tanıdık bir yüz…Sanki bütün dünya sustuğunda, sadece kendi kalbimin atışını duyabiliyordum.
Adımı sordular.Cevap veremedim.
Bir aynaya baktım. Karşımda bana benzeyen bir kadın vardı ama o ben değildim.Bakışları yabancıydı, gülümsemesi sahteydi.Yüzündeki o soğuk ifade… maskenin ardındaki kimseyi ele vermiyordu.
“Hatırlamıyor musun?” demişti bir ses,“Doktor Duygu…”
Doktor mu?O kelime beynimde yankılandı, ama hiçbir şey hatırlayamadım.Ne hastaları, ne geçmişimi… ne de neden her gece aynı rüyayla uyandığımı:Beyaz bir oda, kan kokusu ve bir adamın sesi “Onu kurtaramadın.”
Şimdi, yeni bir şehirde, yeni bir hayatın ortasındayım.Psikologum, Alp… gözlerimin içine baktığında sanki geçmişimi okuyor.Sanki beni benden daha iyi tanıyor.
Ama bir his var içimde.Onun da maskesi var.Benimkinden çok daha derin, çok daha karanlık bir maske.
Belki de biz, birbirimizin yansımasıyız.Kırılmış, eksik ve gerçeğini arayan iki ruh…
Ve her seans, beni biraz daha kendime,ve belki de ölümümün sebebine yaklaştırıyor.
“Ben kimim?”
“Ve eğer maskemi çıkarırsam… gerçekten ait olduğum kadına dönüşebilir miyim?”
