Ta ki Ege ile tanışana kadar... Yaralıydım, kaybolmuştum. Kalbim kadar patim de kırılmıştı. Ama o beni fark etti. Parmak uçlarıyla değil, kalbiyle dokundu bana. Yolculuklarımız, her fren sesiyle yeni bir korku, her molada yeni bir umut oldu. Sardığı sadece patim değildi, yavaşça içimdeki düğümleri de çözdü.
Ben bir kedi olabilirim ama bu kitap sadece miyavlamalardan ibaret değil. Bu bir bağın, bir güvenin ve bazen sadece yan yana susmanın gücünü anlatıyor. Eğer hayatınızda bir kere bile "Beni anlayan kimse yok" dediyseniz... Ben sizi anlarım. Çünkü ben yaşadım. Şimdi de size kendi dilimle anlatıyorum.
ÖNSÖZ
Merhaba sevgili *köle. Benim ismim Mocha. Bu kitabı yazmamdaki en büyük sebep hakkımda ortaya atılan birbirinden ilginç hikayelere bir açıklık getirmektir. Ben geldiği yeri unutacak bir film yıldızı değilim. O yüzden sizlere her şeyi en baştan anlatacağım.
Bunun için dört yıl öncesine gitmemiz gerekli. Size anlatırken kedi dilinde olup köle dilinde olmayan şeyler için yakın anlamlı olduğunu düşündüğüm kelimeler kullanacağım. Tam tersi de olabilir. Kedi atasözleri ve davranış analizlerini de ekleyeceğim bu kitapta değerli kölem ile yaşadığımız maceralara ve gezilere bol bol değineceğim.
"Bütün bunlara gerek var mıydı?" derseniz elbette vardı. Hayatta her şeyin bir nedeni var. Basamaklar birbiriyle ilişkilidir. Şunu kendine hatırlat; geçmişteki o iyi ya da kötü olayı yaşamamış olsaydın şu anki kendin bir o kadar eksik olacaktı.
Bazen arkadaşlar "En güzel yaşın hangisiydi?" diye sorduğunda hep şu anki yaşım diyorum. Çünkü hayatın o *çerezli yollarından geçmek beni bugünkü ben yaptı. Kendine şunu sor: "Ne kadar zor ve kötü bir yıl olmuş olursa olsun yaşadığım şu anki ben tüm geçmişin bir özümsemesi değil miyim?"
Daha güzel yıllar, daha güzel anlar illaki yaşadın ama onlara takılarak önündeki güzel anları kaçırıyorsun belki de! Eğer o *tramvayımdaki olayda takılı kalsaydım bugün bu kitabı yazıyor olamazdım. Eğer o mükemmel gezide gittiğim yerde kalmamı en güzel anım olarak kabul etseydim bugün bu kitabın bu satırlarını okumuyor olurdun.
Biz kediler doğamız gereği bize hizmet edecek köleleri özenle seçeriz. Siz bunu kendi seçiminiz sanırsınız genelde. Ben de yıllar sonra anladım bunu. Bu demek değil ki seçimlerimizde hep en iyisini bulacağız. Yanılgılarımızı, hatalarımızı ve kazanacağımızı düşündüğümüz mücadelelerin yenilgileriyle sizlerin hayatındayız.
Bizi sevin ve yarı yolda bırakmayın. Çünkü biz sizi sevmiyor gibi gözüksek de vefalı canlılarız. Kinder sürpriz* yanlarımız da elbette var. Biz sizi tüm dengesiz ve sadakatsiz hallerinizle kabul ettik. Siz de bize katlanacak ve hizmet edeceksiniz. Biz hayvanlara lütfen kötü davranmayın. Tanrısına küfreden kafir kadar günahkâr olmayın.
Sıcak yaz günlerinde bir kap su, soğuk kış günlerinde bir barınılacak yer ve mama fena olmazdı. Bir de annesi hala hayatta ve bakabiliyorken bir kediyi annesinden ayırmayın olur mu?
Çok üzülüyorlar sonra. Nereden bildiğimi sormayın. Bu kitap bittiğinde sizlere kediler ve köleler arasındaki o şifalı bağı umarım anlatabilmiş olurum. Siz ne kadar bize muhtaçsanız biz de size o kadar bunu unutmayın.
Şu önemli bilgiyi de önsözde muhakkak vermeliyim; lütfen bizi eğitmeye çalışmayın, biz zaten her şeyi biliyoruz, sadece işimize gelmediğinden yapmıyoruzdur. Köpekler gibi emir almayı değil emir vermeyi tercih eden asil canlılarız biz. Size öğrettiğimiz şeyleri azımsamayın.
Bu kitap
