Lenoir şehri...
Kokusunda bile karanlığı, kasveti andıran bir şehir...
Hakimiyetinde tek güçlü bir liderBarın Ateş!
Ruhuna mühürlü olduğu kadın tüm hakimiyetin tek varisi Almira Yıldız!
Tek bir düşman, gücünü yükseltmek için uğruna herkese oyun kuran bir adam!
Lampros şehri...Tek varisi Merih Işık tehlikeli bir adam!
Lenoir şehrine bir rüya sonucu gelenEfsina Güneş...
Yüzyıllık bir ihanetin bedelini sırtında taşıyan bir adam...
Sevdiği kadını koruyamayıp ihanetin bedelini arafta hüküm süren bir kadın...
Efsina ve Almira'nın benzerliği birtesadüf müydü?
Peki bu şehirden bir çıkış yolu var mıydı?
Bu bir rüya mıydı yoksa geri dönüşü olmayan bir yolculuk muydu?
🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥🔥
"Rüyadaydım, biliyorum her şey uyanınca eski haline dönecek. Bu zaman diliminde ondan ne kadar uzağa kaçarsam o kadar iyi olacaktı.
Adı gibi güçlüydü Barın Ateş!
Bu izbe yollarda düşe kalka saklanıyordum. Ölümün nefesini uzuvlarımın her emaresinde hissediyordum.
Sadece bir rüyaydı, ama neden bitmiyordu bu yolculuk...
Kendimi kapana sıkışmış hissediyordum.
O ağaca hiç dokunmamalıydım.
Ağacın büyüsüne kapılmasaydım şuan her şey farklı olacaktı."
***
"Efsina, Efsina!Burada benden kaçamayacağını biliyorsun değil mi?
Burası Lenoir Şehri buradan çıkışın yok! İstediğin kadar kaç yine benim kollarımda olacaksın!"
"Efsina, ya şimdi ya hiç şimdi kaçma zamanın eğer yakalanırsam sonum olur."
Kaçıyordum.
Ondan, her şeyden, yaşadıklarımdan ve olacaklardan...
O kadar hızlı koşuyorum ki nefesim ciğerlerime bir okyanusun derinliklerinde boğulmuş hissi veriyordu.
Sanki çıkışa geldiğimi hissediyordum, Kolları beni sarana kadar.
" Sobeee!
Sana tek çıkışın benim kollarım olduğunu demiştim efsun gibi kaybolacağını sanıyorsan yanılıyorsun. Lenoir Şehrinden çıkış yok Efsina anla artık, bu kaçıncı kaçışın ve benim kaçıncı yakalayışım artık vazgeç!"
"Öleceğimi bilsem yine de sana teslim olmayacağım Barın Ateş! Sen de bunu anla!"
" Eninde sonunda beni seveceksinEfsina Güneş!"
" Yanılıyorsun Barın, sen beni bu şehir gibi yakıp sevsen de ben seni asla sevmeyeceğim. "
Dilde yalan kolaydı ya kalpte, kalpten kalbe mühür öyle kolay vurulurdu ki o acı katrelerce yüreğine işlerdi.
Efsina'nın inkar ettiği aşk kalbine çoktan mührünü vurmuştu.
Büyülü ağaca gitmesiyle her şey başlamıştı.
Gerçekten bu bir rüya mıydı yoksa geri dönüşü olmayan bir yolculuk muydu?
Efsina ve Barın 'ın büyülü yolculuktaki muhteşem hikayesine bekliyorum.
🔥🔥🔥🔥