Her ipucu, ikisini de daha karanlık bir gerçeğe sürüklüyor.
Ve bazı sırlar, yalnızca düşmanları değil... kalpleri de yok ediyor.
Bölüm 1: Sert hatlar, Sessiz Ofisler
Yeni kitaba, yeni kurguya ve yeni duygulara merhabaa, bu kitap için gerçekten çok uğraştım özellikle kadın karakteri yaratmak için çok zorlandığımız bilmenizi isterim.
Kitapta hiçbir yer, zaman ve kişiler gerçekle bir bağlantısı yoktur! Herşey hayal ürünüdür.
Kitap tamamen benim kurgumda, benim hayal ürünümdür bir benzetme söz konusu dahi değildir!
Yorum ve oylarınızı bekliyorum🫶🏼İyi okumalar🤍
Sabah 8.00 sularıYer: İstanbul/ Maslak-Levent
Boğaz'ın üstüne inen pus, Soydan Holding’in 28 katlı cam cephesine hafifçe yansıyordu. Güneş ışığı bulutların arasından süzülürken, plazanın ön girişinde her sabahkinden daha fazla güvenlik görevlisi yerini almıştı.
İçeri giren her çalışan kartını sessizce okuttu. Hiçbiri fazla konuşmadı.Sadece ayakkabıların zemine değen tok sesi vardı, bir de asansörlerin ding sesi.
Holdingin on sekizinci katı…Burası yönetim katıydı. Sessizlik burada başka bir biçimdeydi, gözle görünmeyen ama herkesin hissettiği bir gerginlik.Sebebi basitti: Mira Soydan henüz ofise adım atmamıştı.
Kapılar açıldı. Siyah topuklu ayakkabılar ritmik bir tonda yürümeye başladı. Saçları ensesinde düzgün toplanmış, yüzünde hiçbir duygu izi olmayan bir kadındı o.Göz göze gelmekten kaçınan herkes başını önüne eğdi.Yine de kimse onun dudağının hafif üstünde olan yarayı, boynundaki belirgin beni ya da doğrudan gözlerine bakıldığında ortaya çıkan derin kırılmayı fark etmiyordu.
Çünkü kimse bakmaya cesaret edemiyordu.
Ofise girdiğimde Elif hızla yanıma geldi her zamanki gibi bana günlük programımı anlarıyordu ama bugün durum çok kritikti Kocaeli'deki Araştırma ve Geliştirme departmanında bir sorun çıkmış ve yeni çıkaracağımız prototipler Rusya'ya gönderilmişti, bu büyük bir sorundu.
"Günaydın, Mira Hanım. Toplantılarınızı aktarıyorum…" Elimi kaldırarak sözünü kestim "Raporlar masamda mı?" "Evet, efendim." Kafamı sallayarak "Güzel." Dedim. Her hafta masama bırakılan dosyaları düzgünce kontrol ederdim çünkü yaptığımız iş normal bir iş değildi Soydan holding tamamen Türkiye'nin savunma hattını güçlendirmek için çalışıyordu.
Ve işin kötü yanı Rusya'ya gönderilen prototipler bizim kontrolümüz dışında olmuştu kim, nasıl, hangi cesaretle yapmıştı bilmiyordum ama bunu acilen çözmem gerekiyordu "bütün departmanlara haber ver 1 saat içinde benim katımdaki toplanma odasında olsunlar" Elif hızla kafasını sallayarak uzaklaştı.
Asansöre bindiğimda kapılar kapanması ile derin nefes verip omuzlarımı düşürdüm bu işi babamdan devralmıştım o da babasından almıştı benim almam ise tamamen olağan dışı bir şekilde olmuştu.
Flashback*
Sabah her zamanki gibi masamın başındaydım. Henüz CEO değildim, daha çok babamın yanında öğrenen, bazen danışmanlık yapan ama asla merkezde olmayan bir pozisyonda. Kendi odam bile yoktu, küçük bir köşede bana ayrılmış bir masa vardı. Kahvem önümde soğuyordu. Bir sunum hazırlıyordum, Ar-Ge’nin bir raporunu babama götürecektim.
Telefonum titredi. Özel hat… Babamın şoföründen gelen çağrı. Normalde o saatlerde babam toplantıdan toplantıya koşar, bana ancak akşamları vakit ayırırdı. O an içimde bir huzursuzluk kıpırdadı. "Alo, Kerim Bey? Bir şey mi oldu?"
Karşıdaki
