Gerçek ailesinden haberi olmayan üniversite 3. Sınıfa giden bir Deniz . Ailesinin gerçek olmadığını öğrendiği de ne yapacak.
Asıl gerçek ailesinin bir mahallede oturduğunu öğrenen ve ağabeyleri olduğunu öğrenen Deniz bunu nasıl karşılayacak?
Yalnız ve zengin bir aile kızı olan Deniz ..
Kalabalık ve aşiret olan bir aile..
Deniz , ağabeyler ve aşiret bir aile...
Hadi bakalım.
1. Bölüm✔️
⭐ Hoş geldiniz... İyi okumalar . Yazım yanlışlarım olabilir daha sonra düzenlenecektir. Teşekkürler 🌹
Sabahın ilk ışıkları odama yansıyordu. Yalnızlık ve sessizlik her yere hakimdi. Doğduğumdan beri etrafımda beni kucaklayan sadece buydu.
Annem ve babam her zaman ki gibi işteydiler. Yada yurt dışında olurlardı. Ben ise bu hayata mahkum olan mahkumdum. Her şeyim doğuştan belli olan biriydim. Okumaya başladığımdan beri de dersler ve eğitimler hiç bitmedi.
Hep artıyordu. Herşeyde en iyi ben olmalıydım. Sporda , müzikte ve derslerde hep birinci olmak zorundaydım. Yoksa cezalar ve dersler artıyordu. Kimseyle arkadaş olamazdım çünkü yasaktı. Kimse benim adımı ve statümü kullanamazdı. Bu şekilde eğitilip , yetiştim. Tabi beni yetiştiren annem veya babam değildi.
Dadılarım ve öğretmenlerimdi. Çünkü annem ve babam benim için çalışmak zorundalarmış. Bunu istemiyordum ki sadece yanımda olmalarını istiyordum ama bu imkansızdı. Sadece özel günlerde yemek yerdik. Ya da önemli davetlerde buluşturduk.
Ben kim miyim?
Ben milyoner Tuncay Kurtbey'in kızı Deniz Kurtbey'dim her şeyin varisi olan zengin, züppe bir kızdım. Yani herkes öyle diyordu. Seçtiğim meslekten tut , evleneceğim kişi bile belliydi. İş ortağı olduğumuz ailenin oğlu , bütün kızlarla ismi anılan çapkın Aras'tı.
Buna bile ailen karar vermişti. Benim söz hakkım tabiki yoktu. Tek bir yerde , bir tercih yapmıştım. Oda üç seçenekten birini seçmekti. Ne mi?
Üniversite tıp, işletme ya da uluslararası ilişkiler okumalıydım. Ya şirketin başına geçecektim. Ya da onlara uygun bir meslek seçecektim. Tabi tek şık Tıp kalmıştı. Şuan 3. Sınıf öğrencisiydim. Ama üstten ders alıyordum.
Ben herkes gibi olamaz mışım. Bu yüzden günde sadece 4 saat uyuyordum. Yoruldum gerçekten çok yoruldum. Keşke doğmasaydım dediğim çok zaman oldu. Ben böyle bir hayat istemiyordum.
Annem ve babam evliliği bir anlaşma gibiydi. Arada aşk ve sevgi yoktu. Varis oldu ve bitti. Beni düşünen yoktu. Sanki mecburi bir görevdim. Ve oldu bitti.
Aşık olmadan ve sevmeden evlenmek istemiyorum. Gerekirse kaçacaktım. O Aras denen zamparayla hayat geçmezdi. Boynuzlarım çıkmaması için bu şarttı.
Okul , ders ve yalı hayatım bu üçü arasında gidip geliyordu. Annem mesaj atmıştı. Annem değil tabiki sekreteriydi. Bunu zaman kaybı olarak görüyordu. Bunu yapan insanlar varken o uğraşamazmış. Evet beni bir uğraş olarak görüyordu.
Neden diye için sormak için hep dilimi ısırdım. Soramazdım bu saygısızlıktı çünkü onlar herşeyin en iyisine karar verirlerdi.
Bazen keşke ölsem de kurtulsam dediğim çok zaman oldu. Akşam yemek varmış. Özel bir günde değil kesin yeni bir karar daha geliyordu. Ve ben buna koşulsuz şartsız uymam gerekiyordu.
Yalıdaki sessizlikten sıkılınca ses sisteminden yatcaz kalkcaz hop ordayım şarkısı açtım. Son zamanlarda dadıdan da kurtulunca evdeki hizmetçi pek ses çıkarmıyordu. Bende
