Nilüfer o yangınların içinde kaç kez boğuldu, o yangınlarla kaç kez savaştı
sayıları bile belirsiz...
Kalbinin ağırlığı ruhuna dar geliyordu.
Gitmek çözüm müydü?
O an için belki öyleydi.
Ama esas acıları şimdi başlayacaktı.
Ruhu kalbine dar gelip, sancıları bir bir yoklayıp simsiyah olacaktı!
Kalbine inen aşk acısı zift karası gibi yapışıp asla onu terketmeyecekti.
Ölene kadar oacıyla yoğrulacaktı...
Her geçmişin kanayan bir yarası vardı.
Tıpkı Nilüfer'in kanayan yüreği gibi.
Denizde başlayan bir sevda...
Çetrefilli o yollardan geçerek Nilüfer'i en olmadık uçurumun kıyısına attı.
Nilüfer sadece gitmiyordu, yüreğinin yangınını parça parça savuruyordu.
Ama bilmiyordu ki nereye gitse yüreğindeki acıyı da götüreceğini...
"KALBİMDE TEK BİR SEVDANIN NEFESİ VAR. VAZGEÇTİĞİM DEĞİL, YENİDEN DOĞDUĞUMDUR BENİM SEVDAM!"
İlk yazdığım kurgumu tekrardan düzenliyorum oy verip yorum yaparsanız çok mutlu olurum teşekkürler 💙🌸