Bazı kadınlar, güzellikleriyle büyüler.
Bazıları ise karanlıklarıyla.
Mavi İnanç... ikisini de taşıyordu.
Bir katilin kızı olarak büyüdü. Her bakışı, geçmişin kan lekesini saklamaya çalışıyordu. Ama kimse, onun gözlerindeki yaralı maviyi unutmuyordu.
Pamir Arsal, kanı yerde kalmış bir babanın oğluydu. Adalet onun için sadece bir kelimeydi; gerçekte aradığı, intikamın soğuk nefesiydi. Ve yolu Mavi'ye çıktığında, karşısında düşmanının kanından bir parça buldu.
Aşk bu oyunda sadece bir zayıflık.
Bir dokunuş, seni ya yaşatır ya da öldürür.
"İçimdeki çocuğun yaralarını özenle saran eller, yetişkinliğime en derin kesikleri atmıştı."
Onların hikâyesi, çiçeklerin değil dikenlerin hikâyesi. Her sayfada barut kokusu, kan tadı ve yasak bir sevdanın yakıcı sıcaklığı var.
Burada sevmek, yaşamak kadar tehlikeli...
Ve bu şehirde, kalbini teslim eden herkes bedelini kanla öder.
Zulmün Çiçeği — Aşkın en tehlikeli hali; Güvendiğin kişiden gelebilecek ihanet.